Sunday, September 23, 2007

โอ้...ลิงดำนี่นา....




ลิงดำตัวน้อย(รึเปล่า) หน้าตาแสนซน นิสัยดื้อรั้นน่าดู จริงๆๆๆนะ

เมื่อแสงตะวันลับลา












....ยามเมื่อแสงตะวันยามเย็นลับลาขอบฟ้าไป แต่แสงแห่งดวงตะวันนั้นก็ยังคงไม่สิ้นลงไปซะทีเดียว เพียงแสงตะวันดวงนี้จะค่อยๆลับลาจากขอบฟ้าอย่างช้า...ช้า...และจางหายไป....

แมวน้อยแห่งเมืองโบราณ


ดวงตาเจ้าแมวเหมียวตัวน้อยอันแสนน่ารักชวนให้หลงใหลเวลาพบเห็น นอนมองผู้คนที่มาเที่ยวชมเมืองโบราณที่เดินผ่านไปผ่านมา อยู่ตัวเดียวแลมองซ้ายทีขวาที ทำให้ฉันอดใจไม่ไหวที่จะต้องบันทึกภาพของมันไว้

เมืองโบราณ





















ความทรงจำทางความงามก็ยังไม่สิ้นสุดลงยังมีภาคต่อเนื่องจ้า.... และนี่ก็ส่วนหนึ่งที่ได้ร่วมเดินทาง...

เที่ยวเมืองโบราณ











































































































































































































เมืองโบราณถือได้ว่ามรดกทางวัฒนธรรมที่ควรคุณค่าแก่การอนุรักษ์ไว้
ในคุณค่าของความงามที่ถ่ายทอดยากสุดแสนจะบรรยายออกมาเป็นคำพูดได้หมด สะพรั่งเต็มไปด้วยบรรยากาศแห่งธรรมชาติคงไว้เคียงสายตา