ความหวังของแต่ละคนย่อมแตกต่างกันออกไปขึ้นอยู่กับต้องการในแต่ละคน แต่สำหรับฉันแล้ว ฉันหวังว่าสักวันฉันต้องประสบความเร็จในชีวิตของฉัน นั่นก็คือการที่ฉันเรียนจบแล้ววันที่ภาคภูมิใจในวันรับปริญญา เพื่ออยากเห็นครัวครัวที่ฉันรักมีความสุขในวันนั้น แล้วได้ถ่ายรูปร่วมกันในครอบครัว เพราะตั้งแต่ที่ฉันจำความได้ฉันยังไม่เคยมีรูปครอบครัวที่ถ่ายร่วมกันเลยสักครั้ง มันคงเป็นภาพที่ฉันมีความสุขและประทับใจที่สุดในชีวิตที่ไม่อาจจะลืมได้ลง
4 comments:
กลับไปทบทวน การเขียนข้อความให้เป็นประโยค เพราะว่าที่เขียนมานั้น เป็นการแสดงความรู้สึก ซึ่งเกิดจากความคิดต่อเนื่องไป ไม่สามารถเห็นรูปประโยคที่แท้จริงได้ว่าขึ้นต้นอะไร และจบประโยคที่ไหน...
การเขียน ย่อหน้า ต้อง เขียนจากความคิด โดยนำเสนอประโยคใจความสำคัญและ ขยายความด้วยประโยคย่อ ที่สนับสนุนแนวความคิดให้แก่ประโยคหลักนั้น
A Touis
หลังจากผมเข้ามาครั้งที่แล้ว...ยังไม่มีการเปลี่ยนแปลง เพิ่มเติมอะไรให้เห็นเลย...
น่าเป็นห่วง
ของาน ย่อหน้า และความเรียง ใหม่ดีไหม...
อ. สุรชับ
ลูกน้ำเอ๋ย
เกดว่าน้ำต้องจบปริญญาแน่ๆ
แต่จะดีกว่านี้
ถ้าน้ำจะทำกิจกรรมให้น้อยลง
ไม่ต้องไปทุ่มเทาให้มันขนาดนั้นก็ได้
เป็นห่วงน๊ะ
ลูกเกด
เราเห็นด้วยกับความหวังคนเราเกิดมาต้องมีความหวัง
อย่างที่เธอเขียน
น้องหนู...
Post a Comment